تفاوت بیست و دو با بیست و پنج این است که در بیست و دو آدم نمی ترسد...
دست کم برای من اینگونه است
دلم می خواهد قدم بزنم
مثل پارسال، همان جا
حتا با همان آدم ها
که مرا به هر چیزی بد بین کردند
اصلا خرداد ماه عجیبی ست
به هر چیزش که نگاه می کنی، تعمدا چیزی برای تعجب و تعقل و تفکر می یابی
و بعد تأثر.
نرودا ! تو بگو:
«آیا خورشید همان خورشید دیروز است
یا این آتش با آن آتش فرق دارد؟»
سالگرد ها همیشه جالب بودند. گاه روشن...و گاه تیره
روزهایی هم خاکستری
من از شمایی که پارسال را برایم رنگ آمیزی کردید تشکر می کنم
من از شمایی که باعث شدید بهتر به اطرافم نگاه کنم، تشکر می کنم
من از شمایی که مرا با خود بردید و ... هیچ گلایه ای ندارم.
شما «من» را در «من» ساختید. که این پاداش بزرگی ست. برای آنچه نکرده بودم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر